Intens moment

Het is tweede kerstdag, al vroeg ga ik mijn bed uit. Boven ligt Jan nog lekker te slapen. Ook Kevin en Renske, die afgelopen nacht zijn blijven logeren, liggen nog heerlijk de dromen. Als ik beneden ben, ga ik eerst even met de honden naar buiten. Daarna... tja, wat eigenlijk? Ik vraag me af waarom ik al zo vroeg mijn bed uit ben gegaan. Nog even wennen aan het idee dat het vakantie is? Ik besluit dat ik nog even lekker met een deken op de bank ga liggen. Moos kruipt direct bij mij op de bank, lekker onder de deken. En Wya neemt het er ook van. Zo groot als ze is, ze blijft een schoothondje. Dus zij kruipt boven op mij. Pff, dat ligt lekker, zo'n tientonnertje boven op je. Kira en Daentje kruipen samen op de andere bank. En Sara? Zij komt eens bij me staan en geeft me een dikke lik op mijn gezicht. Dan gaat ze op de grond voor de bank liggen. Mijn rechterarm heb ik om Wya heen geslagen en mijn linkerarm laat ik naar beneden hangen. Ik kan dan lekker over het buikje van Sara kriebelen. Die geniet van de aandacht en draait zich op haar rug, zoals Saarloosjes dat zo heerlijk kunnen. Ik laat mijn hand rusten op haar buik. Een paar minuutjes ligt mijn hand daar stil. Dan ineens voel ik het. Eerst denk ik nog dat ik het me misschien heb verbeeld, maar dan voel ik het nog een keer en weer en weer. Tjonge wat een drukte. Kleine schopjes tegen mijn hand. Een heerlijk intens moment, de pups voelen bewegen op tweede kerstdag. Ik geniet.....

Een tweeling

Tja, het is natuurlijk niet zo spannend als de echo, maar toch.... Vandaag mochten we met Sara naar de dierenarts voor een foto. Op de echo was al duidelijk dat ze drachtig was, maar daar kan je eigenlijk nooit goed zien om hoeveel pupjes het gaat. Op de foto is dat wel duidelijk. Dus al met al nog best een spannend bezoekje aan de dierenarts vandaag. Sara vond het heerlijk dat ze mee mocht, maar toen ze zag dat we bij de dierenarts waren, vond ze het toch wat minder leuk. Maar braaf als ze is, ging ze rustig mee naar binnen en kroop zoals gewoonlijk onder de stoelen. Samen met Maarten (de dierenarts) tilde ik haar op de tafel en ze bleef prachtig stil liggen. Alsof ze het wist. Het was binnen een paar seconden voor elkaar.
Toen de foto op het scherm verscheen, zag ik het direct. En hoewel we natuurlijk gewoon enorm blij zijn dat ze drachtig is, was er toch even een klein gevoel van teleurstelling. Ik zeg het eerlijk, wij hadden toch een beetje gehoopt dat het er een stuk of vier zouden zijn. Maar de foto is duidelijk, het zijn er twee. Net als haar vorige nestje. Het was even slikken, maar het belangrijkste is nu natuurlijk dat de bevalling goed gaat en dat ons moedertje twee mooie gezonde pups op de wereld zet.
De kraamkamer is helemaal gereed, er hangt een mooie nieuwe lamp boven de werpkist en het matras voor mij staat al klaar. Na de kerst ga ik de nachten weer beneden slapen, samen met Saartje in de kraamkamer. Ik ben benieuwd wanneer het gaat gebeuren. Wij zijn er klaar voor.

Knutselen aan de kraamkamer

Wat een druk weekend was dit zeg. Op zaterdag stonden Jan en ik met Daenerys op de Winner-Hond 2016 en zondag zijn we druk aan het klussen geweest. Bij het vorige nest van Sara hadden we een werpkist geleend, maar nu wilden we er zelf een in elkaar knutselen. Dus het was een zondag van zagen, boren en schroeven. Maar dan heb je ook wat. Wij zijn er blij mee en .... we kunnen het mis hebben, maar volgens ons is Saartje er ook erg groots mee. Het was grappig, toen we het zwarte noppenzeil hadden neergelegd ging ze er pontificaal op liggen alsof ze wilde zeggen: "Hè, hè, gaan jullie eindelijk eens aan de kraamkamer beginnen?" Toen de kist klaar was, kroop ze er direct in. Dan weer eruit en overal even goed snuffelen en weer erin. De andere hondjes kwamen natuurlijk ook eens kijken. Kijken, dat mochten ze wel, maar als er één probeerde om ook in de kist te kruipen, liet Sara een zacht maar duidelijk gegrom horen. Het is duidelijk. Sara heeft de kist al opgeëist. Hij is nog niet helemaal klaar, want er moeten nog stangen in, tegen het dooddrukken. Maar ach, dat komt volgend weekend wel. Sara's buikje begint ook al behoorlijk rond te worden. Ja, zo langzamerhand, gaat het allemaal steeds echter worden.

Work in progress

Ja, ligt best lekker

Begint er al op te lijken

Ik val bijna in slaap

Kijken mag, maar.... 

als jullie er maar niet in komen

Lig je lekker Saartje?