Een date in Rotterdam

Het zijn spannende tijden. Grace is loops en nadat we gisteren van de dierenarts hoorde dat we vandaag naar de reu mochten, zijn we dus met Grace naar Rotterdam geweest. In Rotterdam woont Thorgal, een prachtige en ontzettend grote wolfsgrauwe reu. Hij is al een beetje op leeftijd maar dat vindt Grace niet erg, een ervaren man weet wat hij moet doen. Toen we aankwamen in Rotterdam moest Grace natuurlijk eerst even "op adem" komen na zo'n lange autorit. Maar al snel was er liefde in de lucht. Het duurde dan ook niet lang voordat de twee gekoppeld zaten. Iets langer dan een kwartier duurde de liefde, maar dat is natuurlijk meer dan genoeg. Omdat we weer een flink eind terug moesten rijden en we precies in de spits zaten, gingen we ook vrij snel weer onderweg. En hoe krijgen we het voor elkaar, het was de op een na drukste spits van dit jaar dus.... file, file, file..... Tja, je moet er wat voor over hebben natuurlijk. We gaan morgen weer terug voor een tweede dekking, maar morgen is het hopelijk wat rustiger op de weg. Hoe dan ook, laten we in ieder geval maar hopen dat we over 2 maanden een aantal pupjes mogen verwelkomen!

Heeft u interesse in een pupje uit deze combinatie, schroom dan niet om contact op te nemen! 

Elkaar eerst even het hof maken natuurlijk....

En dan .... actie

Ook hard werken voor de eigenaren.... 

Baas of eigenaar, dictator of verzorger?

Voor het eerst sinds mijn operatie van 10 dagen geleden, wil ik weer even wandelen. De pijn is wat minder en ik ben weer wat mobieler, dus tijd om weer wat conditie op te gaan bouwen. Hoewel Grace binnen een enorm loeder kan zijn, ze vliegt zowat blaffend door de ruiten als er een duif in de voortuin zit of iemand de oprit op komt, is ze buiten de liefste en braafste hond ooit. Ik besluit dus dat ik met haar ga wandelen. Haar zus Romy is op dit moment loops en we hopen dat zij snel zal volgen. Misschien dat een wandelingetje de boel wat kan stimuleren. Grace geniet altijd met volle teugen van een wandeling. De riem hangt altijd losjes, ze blijft uit zichzelf keurig naast me lopen. Ze staat regelmatig even stil om te ruiken of om zich heen te kijken. Ze reageert niet op mensen, andere honden, brommers, vreemde voorwerpen, werklui met machines of noem maar op. Katten of prooidieren ziet ze wel maar als ik op het moment dat ze wat wil doen rustig NEE zeg, blijft de riem los en zij rustig. Kortom, buiten aan de riem is ze echt de perfecte hond. 

Het zonnetje schijnt en we genieten samen van de wandeling. Zoals altijd staat ze regelmatig even stil om te ruiken of rond te kijken en dat komt goed uit, want ik heb ook even tijd nodig af en toe. Op een gegeven moment staat ze weer te ruiken aan een grassprietje. Aan de overkant van de weg in tegenovergestelde richting komt een stoere grote kerel aangelopen met een Duitse Herder. Als de herder ons ziet begint hij te blaffen. Er volgt direct een ruk aan zijn riem. Grace kijkt even op om vervolgens weer geconcentreerd aan het grassprietje te ruiken. Het duurt me nu wel erg lang dus ik zeg rustig tegen haar "Zeg tante Truus, gaan we nog wandelen of blijven we de hele dag hier staan?" 

De man vindt er wat van, dat niet alleen hij zegt er ook wat van. "Mevrouw, u bent de baas hoor, de hond moet doen wat u wil!" Ik kijk op en zeg rustig tegen hem :"Dat is misschien hoe de relatie tussen u en uw hond is, maar die van ons is gebaseerd op respect en gelijkheid. Ik ben niet haar baas, maar haar verzorger en we zijn maatjes. Natuurlijk kent ze de commando's en luistert ze er ook naar maar alleen als het nodig is voor haar of mijn veiligheid. Nu zijn we gewoon aan het wandelen en de wandeling moet voor haar net zo fijn zijn als voor mij."

De man geeft nog een ruk aan de riem van de Duitse herder terwijl hij mompelt "Stomme hippie". Waarop mijn gevoel zou willen schreeuwen "lompe boer",  maar mijn mond vanuit mijn verstand rustig reageert met "stom ben ik niet, maar hippie vind ik een lief compliment, fijne dag samen!" Grace is inmiddels klaar met de inspectie en samen lopen we rustig verder, tot het volgende grassprietje. 

Een avondwandelingetje met een Saarloos pubermeisje

 Ga je mee wandelen Dasha?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 3 minuten..... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Wat is er Dasha?

Ik ruik iets....

Wat ruik je dan?

Gewoon hier in het gras, wat de buurthonden allemaal te melden hebben....

Oh, ja, je zal eens een roddeltje missen hè.... nou ja, ik wacht wel even..... ben je al zover Dasha? Kunnen we weer wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Wat is er nu Dasha?

Het ruikt hier lekker fris.... wat is dat?

Dat is de sloot Dasha.

De sloot? Kan je daar ook lopen?

Nee Dasha, dat kan niet.

Ik ga het toch proberen......  Oei, koud, koud, koud, nat, nat, nat....

Ja, Dasha, een sloot is nat, zullen we weer verder wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Zucht.... wat nu weer Dasha?

Ik zie iets.... ik weet wat het is, we hebben ze pas ook gezien... het zijn... het zijn.... uh wat was het ook alweer.... paarden, ja paarden!

Bijna goed Dasha, dit zijn ezels.

Ezels, wat zijn dat nou weer, ze lijken op paarden...

Ja dat klopt maar ze maken een ander geluid.

Oh, kan ik ermee spelen?

Nee Dasha, dat zou ik niet doen, zullen we verder wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Ja, Dasha, wat nu?

Ik zie f*cking grote Dalmatiërs mam, zie jij ze ook?

Nee, Dasha, dat zijn koeien.

Koeien? Wat zijn nu weer koeien, kan ik daar dan mee spelen?

Nee Dasha, dat vindt de boer niet leuk, kom we gaan verder wandelen.

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Diepe zucht.... wat nu weer Dasha?

Ik ruik iets mam... bah het stinkt, wat is dat mam?

Dat is asfalt Dasha, ze zijn de weg aan het asfalteren.

Hmmmm, even met mijn neus in de wind.... bah het stinkt echt hoor, poep ruikt veel beter!

Ja Dasha, poep ruikt heerlijk, zullen we weer wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Nee, hè.... zucht.... Ja Dasha?

De geiten mam, van pas, zie je ze? Zal ik nu met ze gaan spelen mam? Mag het?

Nee Dasha, geiten vinden het niet zo fijn om met wolfhonden te spelen.... laten we maar gewoon doorwandelen.

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Grrrrr.... ja Dasha, wat is er nu weer.....

Sssst mam, ik hoor iets...

Wat dan Dasha?

Hoor je dat niet dan? Het is vast een hele rare vogel....

Oh dat, nee Dasha, dat is de kerkklok, die slaat ieder uur....

Pff, wat een herrie.... 

Ja, een enorme herrie, zullen we weer wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 100 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Zucht, zucht, zucht.....

Mam, wat is dat?

Dat is een beeld Dasha, moderne kunst....

Is dat gevaarlijk mam?

Nee Dasha, dat is niet gevaarlijk.

Kan ik er gewoon langs en een beetje ruiken?

Ja hoor Dasha, geen probleem, zullen we dan maar weer door wandelen?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 200 meter.... Mam, stop, stop, stop!!!!!

Ja, Dasha, wat is er nu weer?

Ik hoor en zie iets mam, een meisje op de fiets, ze heeft pijn!

Nee, Dasha, ze heeft geen pijn, haar remmen piepen een beetje.

Geen pijn? Echt niet? Gelukkig!

Ja, gelukkig, zullen we dan maar weer?

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 500 meter...Dasha, stop!

Huh, wat is er mam?

Niks, maar je moet altijd even stoppen voordat je de weg oversteekt, dus even wachten tot je van mij weer mag lopen.

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Neee, wachten!

Oh ja, wachten......

Zo nu kunnen we.

Jaaaa lopen, lopen, lopen, leuk, leuk, leuk.....

Na 300 meter...   Mam, stop, stop, stop, nu!!!

Potverdikkie Dasha, wat nu weer.

Kijk daar mam, hazen, laat de riem los dan kan ik ze pakken!

Nee Dasha, ik laat de riem niet los en je gaat ze ook niet pakken. We gaan verder, we zijn bijna thuis!

Thuis? Thuis? Bah, thuis is saai!

Ja, Dasha thuis is saai en mam heeft op dit moment enorm veel behoefte aan saai, dus kom op!

Ha, schat, dat was een lange wandeling....

Pfff, nou ja, niet lang, slechts 4 km, maar wel een avontuur..... althans, voor Dasha!

Herplaatsen

Er rust een zwaar taboe op, waarschijnlijk gevoed door de vele vooroordelen. Herplaatsen..... het is bijna een vies woord. Want wie herplaatst zijn hond nou? Je herplaatst je kinderen toch ook niet? Herplaatsen staat bijna gelijk aan falen, opgeven, slecht baasje en ga zo maar door. Maar klopt dit wel? Kan er misschien ook een andere kant zitten aan herplaatsen? Kan het misschien zelfs wel in het belang van de hond zijn? Bijna iedere fokker van Saarlooswolfhonden krijgt er wel een keer mee te maken. Natuurlijk zoek je de best mogelijke baasjes, natuurlijk doe je je best om die nieuwe baasjes goed in te lichten maar toch....
In het contract zet je duidelijk dat herplaatsen nooit zo maar mag, niet zonder overleg met de fokker! Althans, dat staat in onze verkoopcontracten. Waarom? Omdat herplaatsen soms gewoon de beste optie is en wij als fokkers dan graag zeker willen weten dat de hond goed terecht komt. 

Er zijn tal van redenen te bedenken waarom een hond herplaatst moet worden. Van ernstige ziektes van de eigenaren, gevechten tussen honden onderling, tot een simpel maar eerlijk toegeven dat het toch wat moeilijker was dan je aanvankelijk had gedacht. Een Saarloos is nu eenmaal geen Labrador. Niemand heeft er iets aan als er dan allerlei verwijten worden gemaakt en al helemaal de hond niet! Om de vergelijking naar kinderen er maar weer eens even bij te pakken. Soms is er in een gezin onenigheid tussen ouders, ze kunnen ervoor kiezen om voor de kinderen bij elkaar te blijven, maar vaak is dat eigenlijk helemaal niet in het belang van die kinderen. Vaak zijn die kinderen erbij gebaat als ouders gaan scheiden en er daarbij vooral aan het belang van de kinderen wordt gedacht! Zo is het ook bij de hondjes, vaak is herplaatsing echt in het belang van de hond. Ik ben nog nooit eigenaren tegen gekomen die de hond vrolijk aanboden ter herplaatsing. Nee, het gaat altijd gepaard met schuldgevoel en verdriet, net zoals bij die scheiding van die ouders! Herplaatsing is een rouwproces voor de oude eigenaren en een nieuwe kans voor de hond. 

Als fokkers veroordelen we nooit iemand die, om welke reden dan ook, de hond niet langer kan houden. We zijn dankbaar als de eigenaren netjes volgens het contract met ons contact opnemen zodat wij kunnen zorgen dat het hondje een gouden plekje krijgt ergens. Wat ons betreft is herplaatsen geen taboe, geen vies woord, maar een eerlijk toegeven dat de hond ergens anders beter af zal zijn. Een verdrietige gebeurtenis die hopelijk een Happy End mag krijgen. Natuurlijk hebben wij onze best gedaan om baasjes te vinden waar de hondjes de rest van hun leven kunnen blijven. Maar als dat om welke reden dan ook niet lukt, dan zijn we er om te helpen tot een oplossing te komen die voor het hondje het beste is. 

Helaas

Helaas heeft de echo, die we bij Grace hebben laten maken, uitgewezen dat ze niet drachtig is.  Fokken is gokken, zeg ik altijd. Het is deze keer dus niet gelukt. Natuurlijk vinden we dat erg jammer, vooral ook voor de eigenaresse van de reu, die zich er net zo op had verheugd als wij. En voor de mensen die interesse hadden getoond in de aanschaf van een pup uit deze combinatie. Maar dit is de natuur, we kunnen er verder weinig aan veranderen. We hopen dat we bij de volgende loopsheid meer geluk zullen hebben. Wordt vervolgd......

Een outcross nestje ...

Gezondheid

Een van de belangrijkste aspecten van het fokken is voor ons de gezondheid van de toekomstige pups. Nu is het vandaag de dag geen geheim meer dat in de meeste rashonden behoorlijk wat erfelijke aandoeningen en andere ziektes voorkomen. En dat is natuurlijk ook niet zo vreemd. Jarenlang is er gefokt met een gesloten stamboek, zoals men dat noemt. Hiermee wordt bedoeld dat zowel de teef als de reu een stamboom hebben van een bepaald ras. Op zich prima zou je denken, want stamboom x stamboom is stamboom, dus dan heb je rashondjes met een stamboom. Maar, zo'n gesloten stamboek betekent dat er in de loop der jaren steeds inteelt op inteelt is gepleegd. Want alle stamboom honden van een bepaald ras zijn op een af andere manier familie van elkaar. Vaak gaat het niet direct om eerstelijns familie maar wat verder weg. Neefjes en achternichtjes bijvoorbeeld. Maar toch heeft dit effect op de genenvariatie van de dieren. Genenvariatie is nodig om een goed immuunsysteem op te bouwen, zo kunnen ziektes buiten de deur (of de hond) gehouden worden. Maar door inteelt worden steeds dezelfde genen met elkaar verbonden. Teveel dezelfde genen, een gebrek aan variatie, zorgt ervoor dat er gaten vallen in het immuunsysteem en ziektes zoals bijvoorbeeld kanker de kans krijgen om door het immuunsysteem heen te knallen. Dat willen we natuurlijk niet. Daarom wordt er tegenwoordig gekeken naar manieren om de gaten in dit immuunsysteem weer te dichten. Dat kan door te zorgen dat er nieuwe genen worden toegevoegd aan een ras. Maar om aan die nieuwe genen te komen heb je dus honden van een ander ras nodig. Honden die niet verwant zijn aan jouw ras. Bij de AVLS, de rasvereniging van de Saarloos Wolfhond, wordt er daarom gewerkt met een outcross programma. Af en toe wordt er een hond van een ander ras ingekruist in de Saarloos lijnen. Wil je meer weten hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat, dan kan je dat lezen op hun site onder het kopje Outcross (of via deze link: Outcross) 

Ghost

Aangezien wij gezondheid dus erg belangrijk vinden, dragen wij het outcross programma een warm hart toe. Fokken is gokken, zeggen we altijd. Wij hadden mooie plannen om onze Grace te laten dekken door de prachtige Kaoui, maar .... soms gaat het niet zoals je wilt. Helaas moesten we onze plannen voor Grace en Kaoui dus even parkeren. Maar ondertussen werd Grace wel loops. We wilden toch wel erg graag een nestje met haar fokken, dus gingen we op zoek naar een mooie, gezonde vent voor haar.  

Ghost, een Amerikaanse Wolfhond, die is aangekeurd als Saarloos Wolfhond (voor het keuringsrapport klik HIER) zou gebruikt gaan worden voor het AVLS outcross programma. De bedoeling was dat hij Nash zou gaan dekken.... maar, soms gaat het niet zoals je wilt. Nash wilde maar niet loops worden, het wachten duurde en duurde... 

Fokken is niet altijd te plannen, dat blijkt maar weer eens uit dit verhaal. Maar nu Grace loops was en Ghost graag eens zijn kunstje wilde doen voor de AVLS, ontstond het plan om dan een outcross nest van Grace en Ghost te gaan fokken. 

Als alles volgens plan gaat, zal Grace op dinsdag 2 en donderdag 3 februari worden gedekt door Ghost. Als ze dan drachtig is, worden de pups begin april verwacht. Ze mogen dan na 8 weken het nest verlaten, dat is begin juni. Alle pups zullen wolfsgrauw zijn aangezien Ghost het gen voor bosbruin niet draagt. 

Een outcross pup, iets voor u?  

Maar wat betekent dat dan precies, een outcross pup? Outcross wordt natuurlijk gedaan om die genenvariatie in het ras te krijgen en dat kan alleen als er met de pups uit een outcross combinatie ook verder gefokt gaat worden. Dus bij een outcross nestje wordt er nogal wat van de nieuwe eigenaren gevraagd. Als je een pup van een outcross nestje wilt kopen dan krijg je een koopcontract waarin net even wat meer eisen zijn opgenomen dan bij een normaal koopcontract. Logisch, want we willen wel door met de pups. Dus als je een pup wilt, moet je bereid zijn om ermee verder te fokken. 

De pups worden allemaal goed in de gaten gehouden door de rasvereniging, ook zullen er op het gebied van de gezondheid testen worden uitgevoerd. De fokker betaalt (via de AVLS) deze onderzoeken, maar dan is het wel de bedoeling dat de nieuwe eigenaren zich met pup op de daarvoor bestemde datum bij de daarvoor bestemde dierenarts melden. Kortom, als nieuwe eigenaar moet je zelf ook echt achter dit outcross programma staan en het belang ervan inzien. 

Dan even in het kort, mocht je interesse hebben in een pup uit de combinatie Grace Ghost dan....

• ben je woonachtig in Nederland (pups moeten namelijk in Nederland blijven!)
• ben je lid van de AVLS of ben je bereid lid te worden
• ben je bereid om jouw hond ten minste 1 keer in te zetten voor de fok (mits de hond daarvoor is goedgekeurd door de outcross commissie)
• ben je bereid om op de afgesproken datum naar de uitvoerende dierenarts te komen voor gezondheidsonderzoeken HD en ED, deze zullen worden betaald door de AVLS
• ben je bereid wangslijm van de hond af te staan voor de door de AVLS te bepalen DNA databank (kosten zullen worden vergoed door AVLS)
• ben je bereid om zelf een ECVO oogonderzoek te plannen, waarvoor je het bedrag van 50 euro krijgt als tegemoetkoming in de kosten
• ben je bereid om naar de outcross pup keuringen te komen die door de AVLS worden georganiseerd
• ben je bereid om de koopsom van 1750 euro te betalen aan de fokker, die vervolgens 350 euro afdraagt aan de AVLS voor de gezondheidsonderzoeken/DNA databank
• word je de eigenaar  van een prachtige naar alle waarschijnlijkheid zeer gezonde hond
• krijg je een prachtig "babyboek" van jouw pup
• krijg je een hond die gesocialiseerd is volgens het protocol van het Puppy Culture Programma
• wordt jouw pup een bijgeschreven in de hulpboeken van de Saarloos Wolfhond stamboom (NHSB stamboek G-1) en krijgt jouw hond een bijlage stamboom.

Nog steeds interesse? Vul dan een pup aanvraag formulier in via DEZE LINK of bij het tabblad pup aanvraag procedure