De kraamkamer is af

Zo, er is hard gewerkt in huize Pols. Onze logeer/werkkamer is weer leeg gehaald, zodat de puppy kennel geplaatst kan worden. Eerst leggen we een stuk zeil, dat is anti-slip, zodat de pupjes niet uitglijden! Vervolgens de eerste drie kenneldelen, dan de werpkist erin, anders moeten we die over de kenneldelen heen tillen en hij is nogal zwaar.... Dan de rest van de kenneldelen. Een mooie kraamkamer van 2 bij 3 meter. Tot slot nog even de dooddruk stangen (ik vind dat altijd zo'n naar woord, maar ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven) bevestigen in de kist en de warmtelamp ophangen. Klaar is Kees.....oh nee, Jan natuurlijk. Wya is er wel blij mee, ze inspecteert alles keurig. Tja, in dit kamertje is ze zelf ook geboren.... wat gaat de tijd toch hard. Nu wordt Sara al oma en Wya al moeder....

het anti-slip zeil en de eerste kenneldelen en de werpkist staan

nu de rest van de kenneldelen nog monteren

ziet er strak uit toch?

tot slot nog de dooddruk stangen en de lamp en dan kan de inspectie door Wya 

Trots op mijn 'cluppie'

Nee, geen blog over voetbal hoor, dat zal ik jullie besparen. Als ik spreek over mijn cluppie, dan heb ik het natuurlijk over de AVLS (Algemene Vereniging voor Liefhebbers Saarlooswolfhonden). Op zondag 15 april was de jaarlijkse ledenvergadering in Dogcenter te Kerkwijk. Maar voorafgaand aan deze vergadering waren er een aantal interessante lezingen en in de ochtend zijn de outcross honden gekeurd. Het was dus een behoorlijk druk programma. Maar wat heb ik genoten! Ten eerste was ik onder de indruk van de opkomst 's morgens. Veel mensen, veel honden en een geweldige sfeer. Als eerste werd Willow, onze enige husky outcross gekeurd, wat een prachtig hondje is dat geworden zeg! Ik ben eerlijk gezegd persoonlijk niet erg gecharmeerd van een husky, maar Willow is echt erg mooi!

Vervolgens waren de Zwitserse witte herder outcrossjes aan de beurt. En dat waren er aardig wat, maar liefst twee F2 nestjes! Er zaten exemplaren tussen die wat meer op de  witte herder leken en wat exemplaren die wat meer Saarloos kenmerken hadden. Het keuren duurde soms wat lang, dit had te maken met het feit dat het bij oudste F2 nestje van de Zwitserse witte herder ook echt ging om een aankeuring met de centrale vraag, met welke hondjes gaan we nu verder. Het jongste nest had de 9 maanden keuring. Maar alle mensen waren ontspannen en kletsten wat met elkaar, geen onvertogen woord over het lange wachten, althans, niet dat ik heb gehoord! Iedereen bleef geïnteresseerd naar de mooie puppen en jonge honden kijken.

Na de witte herders, waren de twee Podenco boys aan de beurt. Ik moet eerlijk toegeven dat die wel mijn favorietjes zijn hoor. Ik ben helemaal verliefd op die twee vrolijke rode jongens. Ibi heeft wel iets meer van de Saarloos in zich dan zijn broertje, maar ach, hoe dat in de toekomst uit zal pakken weet je nu toch nog niet.

En wat ook erg leuk was, was dat er ook twee hele jonge outcrossjes waren. Twee pupjes van de outcroos met het Elandhondje Nana. Zij hoefden niet gekeurd te worden, want dat was immers pas gedaan in Friesland. Maar wel erg leuk dat ze erbij waren!

Als voorzitter van de AVLS, maar ook als lid, ben ik ongelooflijk trots op ons cluppie en op de geweldige mensen die zich inzetten voor dit outcross project. Ik realiseer mij maar al te goed, hoeveel kritiek en, ja noem het maar gewoon bagger, zij soms over zich heen krijgen. Maar het behoud en de gezondheid van ons ras, maakt dat zij dit er allemaal voor over hebben! Chapeau voor deze kanjers!!! Dat mag toch echt eens even genoemd worden. De keuring liep dus iets uit, zoals gezegd (dat geeft niks hoor Jan Ebels, we hebben genoten!), dus daarna was het snel even een hapje eten in de kantine en dan weer door. En dan had ik nog geluk, een hapje eten was voor Esther v. Rijnstra helemaal niet weggelegd. Zij was in de pauze druk bezig met het afnemen van swabs bij hondjes voor  MyDogDNA, met assistentie van Francis, dank jullie wel dames!

Ook weer zoiets waar we trots op mogen zijn. Prachtig om te merken dat veel mensen het belang inzien en gebruik hebben gemaakt van de aanbieding via de AVLS. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om zoveel mogelijk honden in die database te krijgen! Waarom? Tja, daar had je achter kunnen komen als je bij het middagprogramma van die dag aanwezig was. Want na de pauze hadden we twee lezingen, een van Marianne Stoop, waarin zij uitlegde wat het belang is van outcross en wat de druppelmethode inhoudt. En na Marianne mocht Esther weer haar verhaal vertellen over MyDogDNA. Een heldere uitleg over het belang van deze database en hoe je de resultaten kunt lezen. (Mocht iemand deze twee lezingen nog willen teruglezen, dan kan je dit via een mail aan de secretaris van de AVLS even vragen.) Tja, en toen, na nog een korte pauze gingen we over tot het wat saaiere deel van de dag, de ledenvergadering, ach ja, dat moet ook gebeuren. Na een lange maar prachtige dag, stapte ik weer in mijn auto en reed tevreden naar huis. Wat een mooie mensen en prachtige honden, wat een fijn cluppie.....

Wat een lieve mensen allemaal

Het is prachtig weer en terwijl Jan de kattenren met de bosmaaier aan het kortwieken is, sleep ik mijn laptop mee naar buiten en ga aan de tuintafel in het zonnetje zitten. Ik heb nog wat inhaalwerk te doen. Er wachten drie verhalen die nog opgetekend dienen te worden. Pfff, soms heb ik gewoon tijd te kort op een dag. Maar laten we beginnen met zaterdag 14 april. Vanaf het moment dat we hadden aangekondigd dat Wyakin gedekt zou gaan worden, kwamen de aanmeldingen van mensen binnen die graag een pupje zouden willen. De lijst groeide gestaag. Toen we eenmaal zeker wisten dat Wya gedekt was, heb ik de mensen allemaal benaderd. Sommigen haakten toch af, anderen waren nog altijd enthousiast en er kwamen ook nog wat nieuwe aanvragen binnen. Kortom, we zouden geen problemen hebben om de pups te plaatsen. Maar het gaat natuurlijk niet over een zak appelen, dus voordat mensen daadwerkelijk in aanmerking komen voor een pup, willen we ze eerst even persoonlijk ontmoeten. Een stel hadden we al ontmoet tijdens de AVLS wandeling aan het strand van Katwijk. Een leuk jong stel dat leek te weten waar ze aan zouden beginnen. Maar er waren nog aanmeldingen voor hen geweest en als iedereen geschikt is, houd ik toch maar de volgorde van aanmelden aan. Om de anderen ook te ontmoeten had ik een wandeling georganiseerd in de Loonse en Drunense Duinen. Een jong stel uit Oosterhout, een familie uit België, nog een stel en een jonge vrouw uit België hadden ook gereageerd en zij zouden naar de wandeling komen. Wyakin hadden we niet meegenomen, zij is echt enorm gestrest in de auto en we willen nu natuurlijk iedere stress vermijden. Sara, Daenerys en Grace mochten mee. Het weer was prachtig en de mensen zeker zo mooi. Gezellig, sympathiek, enige ervaring met honden en ze waren allen bereid om veel tijd en energie te steken in de verzorging en opvoeding van een pup. Na afloop gingen we nog even wat drinken op het terras, Sara lag natuurlijk direct, lief als altijd, onder de tafel. Daenerys liep bij iedereen langs om een aai en kroel te halen. Alleen Grace bleef wat om haar heen kijken, ze is nog jong en heeft nog veel te leren, maar ze deed het super. Uiteindelijk ging ze maar dicht tegen Sara aan liggen. Een geweldig geslaagde dag. Wat een luxe dat we zoveel fijne mensen hebben leren kennen die daadwerkelijk een pupje van Wyakin en Skoll willen. Nu maar hopen dat Wya ons niet in de steek laat en ik mensen moet gaan teleurstellen. Vooralsnog dus 5 geschikte huisjes en dan heb ik nog wat mensen op de lijst staan. Maar ik wacht nu eerst even de röntgenfoto af, voordat ik hen ook ga ontmoeten.

Yes, het is raak!

Het waren 26 spannende dagen, waarin we zelf al wel het idee hadden dat Wya drachtig zou zijn. Maar met alle berichten de laatste tijd over teefjes die leeg bleven, durfde we er nog niet al te erg op te hopen. Maar vandaag mochten we dan eindelijk naar de dierenarts. Wya was wel wat nerveus in de wachtkamer, ze zocht steun bij haar rots in de branding, Jan. Eenmaal in de behandelkamer, liet ze zich rustig op de rug draaien en scheren. En ja hoor......De echo heeft het vastgesteld, Wyakin is zonder twijfel drachtig van Skoll! De dierenarts kon niet precies zeggen hoeveel, dat durft hij nooit te voorspellen. Maar om de hoeveelheid te achterhalen gaan we later tijdens de dracht nog een röntgenfoto laten maken. Voorlopig zijn we nu natuurlijk eerst in de zevende hemel omdat ze drachtig is.

Dubbel D

En dan even iets anders. Op 30 maart heeft "moviewolfie" Daenerys meegewerkt aan het maken van een film. Het gaat om een korte 'coming of age' film over het leven van de 13-jarige Puck. De film is een afstudeer project van Fey Lehiane, waarmee ze dit jaar zal afstuderen van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Toen we aankwamen bij de filmlocatie, het Bergherbos te Beek (montferland), stond er al van alles aan spullen op de parkeerplaats. Onvoorstelbaar hoeveel materiaal er nodig is voor het maken van een film. De crew was bijzonder aardig en iedereen was eigenlijk direct gecharmeerd van Daentje. Het is toch wel bijzonder hoe rustig en geduldig zij is bij vreemde mensen en hoe kalm ze ook is in eigenlijk iedere vreemde situatie. Ook nu weer, bracht niets haar van de wijs. De mensen niet, de apparatuur niet, nee niets vond ze te gek. Zelfs het schermmasker dat de hoofdrolspeelster draagt, kon haar niet van haar stuk brengen. Ze deed het super. De opdracht was ook niet moeilijk, slechts van een afstandje rustig op de hoofdrolspeelster aflopen.
Maar ondanks dat het een zeer natuurlijke opdracht was, was het nog altijd wel nodig om het een paar keer te herhalen voor het goed op de film stond. Maar uiteindelijk was iedereen tevreden en konden wij weer naar de parkeerplaats waar onze bus stond. De crew bleef nog even achter, die gingen nog andere opnames maken. Toen ik met Daenerys wegliep, volgde ze in eerste instantie netjes. Maar na een tijdje wandelen bleef ze staan. Ik keek om en riep haar. Maar ze bleef staan en keek achterom en daarna naar mij en weer achterom. Alsof ze zeggen wilde:"ik vond het wel gezellig daar, zullen we terug gaan?" Gekke Daentje, nee we gingen toch echt naar huis. Dus toen ik weer verder liep en haar nog een keer riep, kwam ze toch maar achter mij aan gesjokt.
Al met al een leuke en interessante dag. We zijn  natuurlijk benieuwd naar de film, maar die laat nog even op zich wachten. Er zijn ook foto's gemaakt, een 'behind the scenes'  reportage. Josien van Oostveen  (Josinematography) was daarvoor verantwoordelijk. We hebben alvast een paar foto's vna haar gekregen maar nog niet alles. De foto's met de crew leden komen natuurlijk eerst online ter promotie op de facebook pagina van Dubbel D. Maar toch hebben we vast een paar foto's.