Het is lente en dat is de tijd van de bloemetjes en de bijtjes. Ja, ook bij onze Sara ging die vlieger op. Zij werd eind maart loops. Nadat we een keer progesteron hadden laten prikken wisten we dat we rond 1 of 2 april naar de reu moesten. Sara had al een poosje verkering met Rigg. Omdat wij wisten dat dit de reu was voor onze Sara hadden we regelmatig wandelingen afgesproken met elkaar. Op 1 april (nee het is geen grap) zijn we vol goede moed naar Enschede vertrokken maar we konden enigszins teleurgesteld terug. Er was behoorlijk gespeeld en gedold, maar meer dan dat gebeurde er niet. De volgende dag zijn we dus maar weer geweest. Toen ging het een stuk beter. Rigg en Sara hebben een behoorlijk tijdje vast gezeten. We hoopten dat het de dag erna nog een keer zou lukken, maar het bleef bij deze éne keer.

Nu ging het spannend worden, we moesten een hele maand wachten. In die maand merkten we wel de nodige gedragsveranderingen bij Sara, maar je durft toch niet te veel te hopen. We mogen op 1 mei naar de dierenarts voor een echo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten