Een brok in mijn keel
een blok beton op mijn maag
tranen die prikken achter mijn ogen
Nee, niet huilen, even flink zijn nu...
zegt een stemmetje in mijn hoofd
we hebben afgesproken om echt contact te houden
ik zal hem nog vaak gaan zien...
Maar de tranen zijn sterker
ik voel ze stromen over mijn gezicht als ik hem in de auto zet
Een laatste knuffel nog
wat is hij toch lief en mooi
Dag lieverd, hoor ik mijzelf zeggen
je gaat een nieuw avontuur tegemoet
in een fijn gezin,
waar je met de kindjes mag spelen
in een grote tuin
Het komt allemaal goed
Een laatste kus op zijn zachte koppie
wordt beantwoord door een likje over mijn neus
Het ga je goed, lieve Wahots
je hebt voor altijd een plekje in mijn hart!