Een brok in mijn keel
een blok beton op mijn maag
tranen die prikken achter mijn ogen
Nee, niet huilen, even flink zijn nu...
zegt een stemmetje in mijn hoofd
Alles is goed doorgesproken
we hebben afgesproken om echt contact te houden
ik zal hem nog vaak gaan zien...
Maar de tranen zijn sterker
ik voel ze stromen over mijn gezicht als ik hem in de auto zet
Een laatste knuffel nog
wat is hij toch lief en mooi
Dag lieverd, hoor ik mijzelf zeggen
je gaat een nieuw avontuur tegemoet
in een fijn gezin,
waar je met de kindjes mag spelen
in een grote tuin
Het komt allemaal goed
Een laatste kus op zijn zachte koppie
wordt beantwoord door een likje over mijn neus
Het ga je goed, lieve Wahots
je hebt voor altijd een plekje in mijn hart!
Tja dat is de blijdschap van een fokker als de pups er zijn, maar ook de grote droefheid als de dag komt dat ze weg gaan. Elke fase daarna is alleen maar leuk om mee te maken hoe goed ze zich ontwikkelen, en het feit dat als ze je weer zien hoe oud ze ook zijn dat ze door het dolle zijn met begroeten, maar die ene dag is echt een hel... Maar zusje en de andere helpe je er gauw weer overheen. Sterkte
BeantwoordenVerwijderen