Kraamkamer

We waren er natuurlijk al aan begonnen. Stukje bij beetje hebben we het opgebouwd. En steeds lieten we Sara meekijken bij alles wat wij deden. En zo ontstond langzaam maar zeker de kraamkamer. Sara mag bevallen in de werpkist, waarin zij zelf geboren is. Hoe bijzonder is dat? Ook Daentje is in diezelfde werpkist geboren. Als een waardevol erfstuk mogen wij deze kist lenen en we zijn daar dolblij mee. Het voelt een beetje als de doopjurk die in vroeger tijden door alle kinderen en kleinkinderen in een familie werd gedragen. Of de wieg, waarin oma nog had gelegen en die nu in de babykamer van haar achterkleinkind staat te pronken. In de kraamkamer van Sara staat ook een veldbedje. Natuurlijk zal steeds één van ons de laatste paar nachten bij haar slapen, we houden haar goed in de gaten. Sara heeft alles al geïnspecteerd en lijkt tevreden. Af en toe loopt ze haar domeintje in en kijkt eens om haar heen om vervolgens weer gewoon naar de kamer te komen. Het begin is er.....