Oei, dat doet zeer, meteen ben ik weer in het nu. Aan mijn voet zit een klein wolfje met hele scherpe tandjes. Wyakin wil aandacht en als Wyakin aandacht wil, dan weet ze precies hoe ze dat moet krijgen. Ik sta op en loop richting de ballenbak. Gisteren heb ik bij een vriendin wat spullen te leen gekregen, zodat ik voor de pupkes een mooi speelparadijs kan maken, waar McDonalds jaloers op kan zijn. Een ballenbak, een wiebeltol, een balanskussen, noem maar op. We doen natuurlijk niet alles tegelijk, maar de ballenbak heb ik als eerste opgezet. Ook de wiebeltol heb ik in de puppenkamer gelegd. Wyakin dook er meteen op af, zij is de brutaalste van de twee. Als Wyakin eenmaal heeft laten zien dat iets niet eng is, komt Wahots ook. De wiebeltol vinden ze erg interessant, maar het ballenbad is nog een beetje eng. Tot ik er zelf even in ga staan. Mijn tenen zijn namelijk nog altijd het meest favoriete speelgoed van de tweeling. Dus als mijn tenen in de ballenbak staan, dan duikt Wyakin er direct in om op jacht te gaan. En als Wyakin iets doet, dan komt Wahots er al snel achteraan. Moeder Sara komt even inspecteren of alles wel veilig is. Na een stoeipartij in de ballenbak ga ik op het vetbed zitten en wordt direct door twee kleine wolfjes besprongen. Ik geniet van dit heerlijke moment, lekker dollen en spelen met die schavuiten. Maar al snel worden ze toch moe, tja, ze zijn natuurlijk nog piepjong, dus hebben ze nog veel slaap nodig. Als Wahots onder de stoel in slaap valt, probeer ik stiekem de puppenkamer te verlaten. Wyakin ligt op het vetbed, ze kijkt me na.... te moe om achter mij aan te komen. En een minuutje later liggen beide pupkes lekker te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten