Nu de pups wat ouder zijn, proberen we ze wat vaker ergens mee naartoe te nemen. Vanmorgen moesten we weer bij de dierenarts zijn. Vorige week waren ze al ingeënt, maar omdat ze toen nog niet gechipt waren, konden we nog geen officiële paspoorten laten maken. Vandaag dus even terug voor de chipcontrole en het in orde maken van de paspoorten. En als je daar dan toch bent, gelijk maar even wegen. Tjonge wat een beertjes zijn het toch. Een kilo per week, Wahots komt op 7,6 kilo en Wyakin op 7,3 kilo. Op de terugweg heeft één van de twee toch even moeten braken, waarschijnlijk omdat we "te snel" weer naar huis gaan. Eenmaal thuis mochten ze even bijkomen van het avontuur. Maar 's middags stond alweer een nieuwe reis gepland. Weer naar Doetinchem, maar ditmaal niet naar de dierenarts, maar naar mijn "assistent hondentrainer" Djemo.
Gewoon even op visite, voor de pups een vreemde omgeving. De autorit verliep zonder echte problemen. Wyakin vond het wel nodig om te huilen als een echte wolf, maar toen ze doorhad dat dit geen enkel effect had, is ze de krant die in de bench lag maar gaan slopen. Eenmaal in Doetinchem werd de hele huiskamer natuurlijk even besnuffeld, inclusief de bloemen op tafel. Daarna was Djemo aan de beurt. Als de rolstoel reed, vonden ze het wel een beetje spannend, maar als Djemo stil stond, kwamen ze graag bij hem kijken! Door alle nieuwe indrukken waren ze alweer snel moe. Ze zochten een plekje dichtbij Djemo en vielen lekker in slaap. Na een goed uurtje was het tijd om weer naar huis te gaan, we willen mama niet te lang laten wachten op haar kroost. Ook de terugreis verliep zonder problemen dit keer. En eenmaal thuis, waren alle hondjes weer blij dat ze terug waren. Het hele spul kreeg eten en daarna.... Rust! Heerlijk, even van genieten, want voordat je het weet zijn de schavuiten weer wakker!
Bijschrift toevoegen |
Oogcontact... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten