Van harte welkom op onze site. Wij zijn Jan en Gerrie Pols, groot liefhebbers van honden en wolfhonden in het bijzonder. Wij zijn lid van de Algemene Vereniging van Liefhebbers van Saarlooswolfhonden (AVLS). Daarnaast zijn we aangesloten bij World of Lupine Foundation (W.O.L.F.) een wereldwijde organisatie die staat voor het welzijn en verantwoord fokken van wolfhonden. We fokken af en toe in huiselijke kring een nestje Saarlooswolfhonden en Lupine Dogs. Gezondheid en karakter staan bij ons voorop! Wij voeden de pups op volgens het Puppy Culture Programma, zodat zij goed gesocialiseerd hun nieuwe leven tegemoet kunnen gaan. Op deze site kunt u meer lezen over onze honden en de nestplanning.

Nieuws

Dit jaat verwachten wij helaas geen nestje

zaterdag 27 juni 2015

Eigen willetje

Een oorverdovend gepiep schalt in mijn oor. Het gaat voorzichtig over een in poging tot echt janken. Wyakin is het duidelijk ergens niet mee eens. Als ik mijn ogen open, zie ik wat er loos is. Mama Sara ligt onder mijn veldbedje en niet in de werpkist. Als Wyakin aandacht wil, dan vraagt zij daar dus duidelijk om. Maar mama Sara heeft er even geen zin in en blijft rustig onder mijn bedje liggen. Ik strek mijn arm, zodat mijn hand in de kist hangt. De kleine kruimels komen er direct op af. Het janken van Wyakin stopt en maakt plaats voor speel gedrag. Oei, die kleine tandjes beginnen toch echt pijnlijk te worden als ze je bijten. Door al het lawaai is Daenerys inmiddels wakker geworden, ik stap mijn bedje uit en ga naar de kamer om haar uit haar bench te laten. Maar daar is Wyakin het helemaal niet mee eens. Zodra ik mijn hand uit de kist haal, begint het gepiep en gejank weer op volle kracht. Ik laat de hondjes naar buiten en kijk dan om een hoekje in de kraamkamer. Sara is inmiddels de kist ingekomen, maar Wyakin vindt nu dat ik toch ook weer terug moet komen, ze staat op de dooddruk rand en hangt gevaarlijk ver over de rand van de kist. En ja hoor, terwijl ik bij mijzelf denk, straks floept ze eruit, kukelt ze over de rand. Het is direct stil, Sara kijkt mij ontredderd aan en kijkt daarna over de rand. Niks aan de hand, Wyakin huppelt al vrolijk door de ren. Nu begint Wahots ook geluid te produceren, hij wil zijn zusje achteraan, maar durft niet over de rand te kruipen. Ik til hem op en zet hem buiten de kist. Zo, dan kan ik gelijk even de boel verschonen, denk ik bij mijzelf. Het valt niet mee, zeker niet op blote voeten. Wyakin vindt het een prachtig spel om in mijn tenen te bijten. Oei, auw, oeps..... met veel moeite lukt het om het schone dek weer in de kist te leggen. Ik zet de pups weer in de kist, maar... daar denken zij zelf dus heel anders over. In mum van tijd zijn beiden weer over de rand gefrummeld en lopen ze opnieuw vrolijk in de ren. Ze hebben lol voor tien. Moeder Sara is maar weer onder mijn veldbedje gaan liggen. Na het speelkwartiertje gaan de twee hummels bij haar liggen. Alles slaapt.... De andere honden zijn inmiddels weer binnen en ik ga ook nog even liggen... 't is per slot van rekening weekend.
Later die dag, merken wij dat de pups steeds zelf de kist uit komen en er dan niet in terug kunnen. We besluiten daarom de kist maar weg te halen. Terwijl ik daarmee bezig ben, weet ik dat het ook tijd is om mijn veldbedje op te ruimen. Met gemengde gevoelens klap ik het in. Ik kan enorm uitkijken naar mijn heerlijke echte bed vanavond, maar ook weet ik dat ik die kleine rakkers zal missen zo 's avonds. Als het bed en de kist uit de ren zijn, maak ik de vloer even goed schoon en daarna leg ik het vetbed gewoon in een hoek op de grond. De pups lijken blij met deze nieuwe indeling van de ren en ook Sara lijkt er tevreden mee te zijn. Zij gaat er direct liggen en de tweeling grijpt gulzig naar een tepel.
's Middags mogen de boefjes weer even naar buiten. Het is prachtig weer, niet te warm, niet te koud. Onder de oude appelboom hebben we een buitenren neergezet, veilig achter het hek, waardoor de andere honden er niet bij kunnen. Eerst vinden ze het toch een beetje spannend, maar als ik bij ze in de ren kom zitten, beginnen ze er lol in te krijgen. En ook ik geniet met volle teugen. Heerlijk buiten in het gras zitten, zonnetje op je rug, pups op je schoot, wat een rijkdom!


















Geen opmerkingen:

Een reactie posten